Izba Techniki Młynarskiej:
Godziny otwarcia:
Poniedziałek - 09.00 – 17.00
Wtorek – piątek 8.00 – 16.00
UWAGA! W okresie od maja do września- raz w miesiącu otwarte w niedzielę w godzinach 11.00 do 17.00 ( konkretne daty będą podawane na bieżąco)
Izba dysponuje salą z dostępem do kuchni, która świetnie nadaje się na małe uroczystości rodzinne.
Kontakt:
Telefon: 507 099 689
Mail: k.kot@nok-namyslow.pl
Dzieje młyna w Namysłowie.
Przy ulicy Piastowskiej, stanowiącej najkrótszą trasę między gotyckim kościołem św. Piotra i Pawła, a dawnym klasztorem franciszkanów znajduje się budynek dawnego młyna miejskiego. Początkowo młyn zlokalizowano na przedmieściu średniowiecznego Namysłowa, przed znajdującą się w pobliżu plebanii kościoła farnego Basztą Piekarską. Ten należący do króla Czech młyn został w roku 1409 przekazany w zarząd radzie miejskiej przez panującego wówczas w Pradze Wacława IV Luksemburskiego (1361-1419).
Zaznaczył on jednak wówczas, że młyn ma pracować w pewnym stopniu również na potrzeby zamku, ponieważ planowana była likwidacja młyna zamkowego. Znajdować się on miał nad groblą przy moście (ów most zachował się do dziś – stanowi wjazd na teren browaru od strony ul. Kraszewskiego).
Kilka lat później, w 1418 roku młyn stojący przed Basztą Piekarską rozebrano, a nowy stanął już w obrębie murów miejskich, na tzw. Wyspie Młyńskiej, przy ulicy zwanej Garbarami (zgodnie z nazwą mieściły się na niej warsztaty garbarskie, zajmujące się obróbką skór zwierzęcych), która pod nazwą Gerberstrasse przetrwała do roku 1945, a dziś znana jest jako Piastowska.
Budowa obiektu wyposażonego w 4 koła i specjalny folusz (napędzaną wodą maszynę do obróbki sukna) z kolejnym kołem kosztowała miasto 60 marek i 11 kop groszy , beczkę piwa oraz dwa korce żyta. Aby móc postawić młyn mieszczanie zadłużyli się, ponieważ we wzmiance kronikarskiej jest mowa o naliczonych odsetkach.
Zasilany wodami z dopływu Widawy zwanego odtąd Młynówką zakład mąłł zboże na potrzeby miasta. W każdym z namysłowskich domów znajdował się piec do wypieku chleba z mąki kupowanej na Wyspie Młyńskiej.
Głównym celem przeniesienia młyna z przedmieść do miasta była potrzeba uchronienia go przed zniszczeniem w czasie oblężenia, co ostatnio miało miejsce w roku 1397 podczas wojny z książętami opolskimi.
Inicjatywa ta zdała egzamin w listopadzie roku 1428, kiedy Namysłów oblegały wojska husyckie.
Młyn nieprzerwanie funkcjonował przez niemal 600 lat. Kres jego działalności przyniósł rok 1996, kiedy z powodu niesprzyjającej sytuacji ekonomicznej z dzierżawy obiektu zrezygnował ostatni namysłowski młynarz, Zbigniew Jaśko.
Rodzina Jaśków prowadziła młyn przy ul. Piastowskiej od roku 1965, z kolei pierwszym jego powojennym kierownikiem był Piotr Kirsz (1906-1965). Przez 15 lat obiekt stał nieużytkowany i stopniowo niszczał.
Ratunek nadszedł w roku 2011, kiedy zaczęły się prace porządkowe w okolicach Wyspy Młyńskiej, a następnie rozpoczęto rewitalizację dawnego młyna miejskiego, która kosztowała niemal milion złotych.